Autyzm (Autistic Spectrum Disorder – ASD)

jest poważnym zaburzeniem rozwojowym, które objawia się przed trzydziestym miesiącem życia dziecka. Dzieci dotknięte autyzmem fizycznie nie odróżniają się od swoich rówieśników, ale zachowują się tak, jakby nie były w stanie zrozumieć informacji, które docierają do nich za pośrednictwem zmysłów, zwłaszcza słuchu i wzroku. Autyzm wpływa na ograniczenie zdolności komunikowania i umiejętności kontaktowania z innymi oraz ograniczenie zainteresowań dziecka.

Diagnoza autyzmu nie jest łatwa. Nie ma medycznych testów, które umożliwiłyby takie rozpoznanie. Punktem wyjścia właściwej diagnozy jest obserwacja dziecka, jego zachowań. Badania medyczne, które zleca lekarz, służą wykluczeniu innych przyczyn.

Jeszcze dwadzieścia lat temu przyjmowano, że na 10 tys. dzieci występuje 5 przypadków autyzmu. Obecnie częstotliwość występowania autyzmu znacznie wzrosła. Przyjmujemy, że w Polsce na każde 100 urodzonych dzieci 1 jest z autyzmem. Na autyzm cierpi cztery razy więcej chłopców niż dziewcząt. W Polsce autyzm jest ciągle jednym z najmniej znanych zaburzeń. Statystyki pokazują, że ponad 50% dzieci autystycznych zdiagnozowano, gdy miały 4-6 lat, a 20% nawet później, chociaż w ponad 70% przykładów rodzice dostrzegli symptomy choroby przed 18 miesiącem życia dziecka. Dla porównania – 90% dzieci z zespołem Downa zostało prawidłowo zdiagnozowanych w 1 roku życia. Rozpoznanie autyzmu często utrudnia naturalny wygląd dziecka, “anielska twarz” i harmonijna budowa ciała.

Termin “autyzm” pochodzi od greckiego słowa “autos” – sam. Autyzm został wyodrębniony jako jednostka chorobowa dopiero w 1943 r. przez amerykańskiego psychiatrę Leo Kannera. Dla opisania zespołu chorobowego pierwszych 11 pacjentów użył on określenia “wczesny autyzm dziecięcy”, przy czym, jak sam później stwierdził, dość niefortunnie wykorzystał   określenie zaburzenia od szwajcarskiego lekarza Eugeniusza Blaulera, który mianem “autyzm” określił stan wycofania psychicznego dorosłych schizofreników.

Autyzm nie jest nową chorobą. Możemy przypuszczać, że istniał zawsze. W 1799 r. francuski lekarz Jean Marc Itard opisał “dzikiego chłopca”  Wiktora z Aveyon. Zachowania chłopca wskazywały, że cierpiał on na autyzm, choć jeszcze wtedy nie posługiwano się tą nazwą.

Trudno powiedzieć czy autyzm jest chorobą cywilizacyjną. Wiadomo, że liczba przypadków osób z autyzmem wzrasta. Może to być spowodowane większą wiedzą i lepszą diagnostyką autyzmu w porównaniu do lat wcześniejszych, a może świadczyć, że zanieczyszczenie środowiska i inne czynniki cywilizacyjne są powodem zwiększenia częstości występowania autyzmu.

ESz.